آفتاب مي شود


نگاه كن كه غم درون ديده ام 

چگونه قطره قطره آب مي شود 

چگونه سايه سياه سركشم 

اسير دست آفتاب مي شود 

نگاه كن 

تمام هستيم خراب مي شود 

شراره اي مرا به كام مي كشد 

مرا به اوج مي برد 

مرا به دام ميكشد 

نگاه كن 

تمام آسمان من 

پر از شهاب مي شود 

تو آمدي ز دورها و دورها 

ز سرزمين عطر ها و نورها 

نشانده اي مرا كنون به زورقي 

ز عاجها ز ابرها بلورها 

مرا ببر اميد دلنواز من

ببر شهر شعر ها و شورها 

به راه پر ستاره ه مي كشاني ام 

فراتر از ستاره مي نشاني ام 

نگاه كن 

من از ستاره سوختم 

لبالب از ستارگان تب شدم 

چو ماهيان سرخ رنگ ساده دل 

ستاره چين بركه هاي شب شدم 

چه دور بود پيش از اين زمين ما 

به اين كبود غرفه هاي آسمان 

كنون به گوش من دوباره مي رسد 

صداي تو 

صداي بال برفي فرشتگان 

نگاه كن كه من كجا رسيده ام 

به كهكشان به بيكران به جاودان 

كنون كه آمديم تا به اوجها 

مرا بشوي با شراب موجها 

مرا بپيچ در حرير بوسه ات 

مرا بخواه در شبان دير پا 

مرا دگر رها مكن

مرا از اين ستاره ها جدا مكن 

نگاه كن كه موم شب براه ما 

چگونه قطره قطره آب ميشود 

صراحي سياه ديدگان من 

به لالاي گرم تو 

لبالب از شراب خواب مي شود 

به روي گاهواره هاي شعر من 

نگاه كن 

تو ميدمي و آفتاب مي شود